Glaucoom

WAT IS GLAUCOOM?

Glaucoom is een chronische aandoening waarbij de cellen van de oogzenuw langzaam afsterven. Hierdoor komt het zicht van de patiënt in gevaar, eerst het perifeer zicht, nadien ook het centraal zicht.

Dit is vaak te wijten aan een verhoogde oogdruk (>21 mmHg), maar de zenuwschade kan ook optreden bij een normale oogdruk (tussen 12 en 21 mmHg).

De aandoening treedt meestal op vanaf 40 jaar. De kans om glaucoom te ontwikkelen stijgt met de leeftijd en de aandoening is aanwezig bij 3 tot 5% van de bevolking boven de 40 jaar.

Glaucoom is de 2de belangrijkste oorzaak van blindheid in Europa.

Glaucoom is niet definitief te genezen. Eens je glaucoom hebt, moetje je leven lang onder controle bij de oogarts blijven. Door de oogdruk te verlagen kan het ziekteproces gestabiliseerd worden of kan het verloop ervan sterk afgeremd worden. Reeds opgedane schade aan de oogzenuw kan niet meer hersteld worden. Vandaar het belang van een vroegtijdige diagnose. De kans op blindheid bij een glaucoom dat vroegtijdig ontdekt en correct behandeld wordt, is uiterst klein.

Normale oogzenuw

Glaucomateuze oogzenuw

Risicofactoren om glaucoom te ontwikkelen

• Verhoogde oogdruk (IOD)
• Leeftijd > 40 jaar
• Erfelijkheid
• Bijziendheid
• Te lage bloeddruk: een slechte doorbloeding van het oog kan je oog gevoeliger maken voor glaucoom
• Langdurig gebruik van corticosteroïden

Wat gebeurt er met je zicht bij glaucoom

Eerst wordt het perifeer gezichtsveld aangetast.  Het verraderlijke is dat je deze veranderingen initieel niet opmerkt. Je hebt geen pijn en je blijft lang scherp zien omdat je centraal gezichtsveld lang gespaard blijft.

Je hersenen vullen de blinde zones in met kleuren en patronen van de omliggende zones. 

Pas als het oog vrijwel het volledige gezichtsveld heeft verloren, word je geconfronteerd met het zwaar verlies. 

Hoe wordt glaucoom gediagnosticeerd?

1. Intraoculaire drukmeting

2. Gonioscopie

De oogarts beoordeelt de voorkamerhoek. 

3. Beoordeling van de schade aan de oogzenuw

De oogarts gebruikt een lichtbron en aangepaste lenzen om de binnenkant van het oog en de oogzenuw te visualiseren. 

Om de oogzenuw goed te zien, gebruikt de oogarts soms een oogdruppel om de pupil groter te maken. Dat geeft gedurende een 2-tal uur een wazig zicht. In dit geval rijd je best niet zelf met de wagen naar huis!

4. Onderzoek van het gezichtsveld

De perimeter is een toestel dat lichtpunten van wisselende sterkte projecteert in de ruimte. Terwijl je blik aandachtig op een fixatiepunt gericht blijft, druk je op een knop telkens je een lichtpunt ziet verschijnen in je gezichtsveld.

Deze test vergt wat medewerking van jouw kant, maar is pijnloos en duurt slechts 5 tot 10 minuten om beide ogen te testen.

5. Papilbiometrie

Dit toestel maakt een nauwkeurig beeld van de oogzenuw en de zenuwvezellaag errond. Zo kan de oogarts beginnende beschadiging van de oogzenuw beter vaststellen en opvolgen.

Een netvliesscan is noch pijnlijk, noch schadelijk voor het oog. 

Hoe wordt glaucoom behandeld?

1. Oogdruppels

Glaucoom wordt meestal behandeld met oogdrukverlagende oogdruppels. De oogarts beoordeelt op basis van verschillende factoren (zoals de hoogte van de oogdruk en je gezondheidstoestand) welke oogdruppel voor jou het meest geschikt is. Je moet elke dag de druppels in je ogen doen, zonder onderbreking. Je druppelt best altijd rond hetzelfde tijdstip.

Oogdruppels zijn beschikbaar in unidoses en in flacons voor maandgebruik.

2. Laserbehandeling

Door laserpunten te plaatsen ter hoogte van de kamerhoek kan de oogarts de structuur van het "zeefje" beïnvloeden waardoor het kamervocht gemakkelijker afvloeit. 

3. Operatie

Indien oogdruppels en/of een laserbehandeling onvoldoende drukdaling geven, kan in samenspraak met de patiënt een operatie overwogen worden.